Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Απολογισμός Έργου

Λίγες μέρες πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές, η Επιτροπή παρουσιάζει σε έκθεσή της ορισμένα από τα επιτεύγματα της ΕΕ την τελευταία πενταετία που μεσολάβησε από τις προηγούμενες εκλογές. Ένα από τα σημαντικότερα ήταν η επανένωση της Ευρώπης χάρη σε δύο διαδοχικές διευρύνσεις της ΕΕ, το 2004 και το 2007.

“Η Ευρώπη απέδειξε ότι είναι ισχυρότερη και μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά με 27 κράτη μέλη,” δήλωσε ο πρόεδρος Μπαρόζο, καλώντας τους Ευρωπαίους να ψηφίσουν στις προσεχείς εκλογές (4-7 Ιουνίου). “Ήλθε η ώρα να εκφράσουν οι Ευρωπαίοι πολίτες τις απόψεις τους για το μέλλον.”

Όσον αφορά την οικονομική κρίση  , η ΕΕ συνέβαλε καθοριστικά στην αποκατάσταση της σταθερότητας των χρηματαγορών και στην επανέναρξη της ροής των πιστώσεων. Η Επιτροπή ήταν ο πρώτος διεθνής οργανισμός που παρουσίασε ένα αξιόπιστο σχέδιο ανάκαμψης.

Η ΕΕ ηγήθηκε επίσης των προσπαθειών - τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο - για αυστηρότερη ρύθμιση και εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, πράγμα το οποίο κρίθηκε απόλυτα αναγκαίο για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο σύστημα και την αποφυγή άλλων κρίσεων.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. Μπαρόζο, εγκρίθηκαν από Ευρωπαίους νομοθέτες και ιθύνοντες 470 προτάσεις της Επιτροπής, μεταξύ των οποίων η κεφαλαιώδους σημασίας δέσμη νόμων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την προώθηση της καθαρής ενέργειας.

Ανέκαθεν πρωτοπόρος στον αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η Ευρώπη πρωτοστάτησε στη δημιουργία της μεγαλύτερης στον κόσμο πολυεθνικής αγοράς ανθρακούχων εκπομπών, παρέχοντας έτσι ένα μοντέλο για άλλες χώρες που επιθυμούν να εφαρμόσουν παρόμοια συστήματα εμπορίας εκπομπών.

Η σημερινή Επιτροπή έθεσε τον καταναλωτή στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων της. Χάρη στις προσπάθειές της, οι επιβάτες απέκτησαν περισσότερα δικαιώματα στις δημόσιες μεταφορές, ενώ μειώθηκαν σημαντικά οι τιμές χρέωσης των κινητών τηλεφώνων.

Προώθησε επίσης μεταρρυθμίσεις στους τομείς της οικονομίας και της αγοράς εργασίας ώστε η Ευρώπη να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική παγκοσμίως. Απλούστευσε την ευρωπαϊκή νομοθεσία αφαιρώντας 5.000 σελίδες και αναμένεται να επιτύχει το στόχο της μείωσης της γραφειοκρατίας για τις επιχειρήσεις κατά 25% μέχρι το 2012.

«Η Επιτροπή απέδειξε ότι μπορεί να επιτύχει σημαντικά οφέλη για τους Ευρωπαίους πολίτες,” δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπαρόζο.

 

Η Επιτροπή χαιρετίζει τη μείωση εκπομπών αερίων

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος Σταύρος Δήμας χαιρέτισε σήμερα την είδηση για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ για τρίτη συνεχή χρονιά. Σύμφωνα με την απογραφή των εκπομπών που πραγματοποίησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος για το 2007, το τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν πλήρη δεδομένα, οι εκπομπές της ΕΕ–15 μειώθηκαν 1,6% σε σύγκριση με το 2006, ενώ η οικονομία μεγεθύνθηκε κατά 2,7 %. Η μείωση έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των εκπομπών της ΕΕ-15 κατά 5,0% κάτω από τα επίπεδα των αντίστοιχων χωρών στο έτος βάσεως (το 1990 στις περισσότερες των περιπτώσεων). Το γεγονός αυτό αποτελεί ένδειξη ικανοποιητικής πορείας της ΕΕ-15 όσον αφορά την επίτευξη του στόχου του Πρωτοκόλλου του Κιότο για τον περιορισμό των εκπομπών στο διάστημα 2008-2012 σε επίπεδα που κυμαίνονται κατά μέσον όρο σε 8% κάτω από τα επίπεδα του έτους βάσεως. Οι εκπομπές της ΕΕ-27 μειώθηκαν κατά 1,2% κατά τη διάρκεια του έτους, με αποτέλεσμα επίπεδα μειωμένα κατά 12,5% σε σύγκριση με το έτος βάσεως.

Ο Επίτροπος Δήμας δήλωσε : "Οι πρόσφατες μειώσεις εκπομπών στην ΕΕ-15 μας γεμίζει με αυτοπεποίθηση για την εκ μέρους μας επίτευξη των οικείων στόχων του Κιότο. Ενώ περισσότερα από τα μισά των κρατών μελών της ΕΕ -15 σημειώνουν σημαντικές μειώσεις εκπομπών για άλλη μία φορά το 2007, κύριο μέλημά μας είναι τώρα η σύνοψη μιας φιλόδοξης συμφωνίας για την κλιματική μεταβολή για την περίοδο μετά το 2012, στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, τον Δεκέμβριο. Αυτό θα αποτελέσει το πλαίσιο των παγκόσμιων περιορισμών εκπομπών για το μέλλον."

Προσέθεσε δε: "Μολονότι η μείωση του 2007 των εκπομπών στην EΕ-15 οφειλόταν εν μέρει στις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες σε ορισμένα κράτη μέλη, η καθοδική τάση των εκπομπών την τελευταία τριετία υποδηλώνει ότι οι προκαταληπτικές κλιματικές πολιτικές και μέτρα που υιοθετήθηκαν σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο από τη σύναψη της σύμβασης του Κιότο και μετά, αρχίζουν τώρα να αποδίδουν. Η δέσμη για το κλίμα και την ενέργεια που εγκρίθηκε τον περασμένο μήνα εξασφαλίζει ότι τα προσεχή έτη θα επιτευχθούν ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις."

Καθοδική πορεία των εκπομπών παρά την οικονομική μεγέθυνση

Η κατά 1,6% μείωση των εκπομπών στην EΕ-15 μεταξύ του 2006 και του 2007 σημειώθηκε παρά την κατά 2,7% αύξηση του ΑΕΠ την ίδια περίοδο. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι η ΕΕ πραγματοποίησε βήματα προόδου στο διαχωρισμό των εκπομπών από την οικονομική μεγέθυνση. Οι εκπομπές μειώθηκαν επίσης τα δύο προηγούμενα έτη, κατά 0,9% το 2005 και 0.6% το 2006.

Η πτώση των εκπομπών το 2007 – 64 εκατομ. τόνοι ισοδύναμου CO 2- οφειλόταν κυρίως στον περιορισμό των εκπομπών από τα νοικοκυριά, λόγω του θερμότερου καιρού, από τις μεταποιητικές βιομηχανίες και από την παραγωγή σιδήρου και χάλυβα. Αντίθετα, αυξήθηκαν οι εκπομπές που οφείλονταν στην ψύξη και τον κλιματισμό.

Στην πλειονότητα των τομέων σημειώθηκε περιορισμός των εκπομπών μεταξύ του έτους βάσεως και του 2007. Οι εκπομπές από βιομηχανικές διεργασίες μειώθηκαν κατά 14,1%, από την ενέργεια – μη συνυπολογιζομένων των μεταφορών – κατά 7,4%, από τη χρήση διαλυτών και άλλων προϊόντων 23,7%, από τη γεωργία κατά 11,3% και από τα απόβλητα κατά 38,9%. Αντίθετα, οι εκπομπές από τις μεταφορές εν γένει αυξήθηκαν κατά 23,7% και από τις οδικές μεταφορές κατά 24,7%.

Οι εκπομπές στην EU-27 μειώθηκαν κατά 1,2% φέτος. Κατά συνέπεια, βρίσκονται σε επίπεδα χαμηλότερα κατά 12,5% των επιπέδων του έτους βάσεως, τα οποία για ορισμένα κράτη μέλη διαφέρουν από αυτά του 1990, και κατά 9.3% κάτω από τα επίπεδα του ιδίου του 1990. Η μείωση σε σύγκριση με το 2006, η οποία ισοδυναμεί με 59,4 εκατομ. τόνους ισοδυνάμου CO 2 , μπορεί να αποδοθεί χονδρικά στους ίδιους λόγους με αυτούς που ισχύουν για την ΕΕ-15. Σημειώθηκαν αυξήσεις των εκπομπών στην EΕ-27 στους κλάδους των μεταφορών, της τσιμεντοπαραγωγής και της δημόσιας συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας, καθώς και στην ψύξη και τον κλιματισμό.

Δεν υπάρχει στόχος εκπομπών για την EΕ-27 βάσει του Πρωτοκόλλου του Κιότο, αφού τα κράτη μέλη EΕ-12 δεν ήταν κράτη μέλη την εποχή εκείνη. Ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη της EΕ-12 έχουν οικείους στόχους Κιότο για τον περιορισμό των εκπομπών κατά 6% ή 8% κάτω των επιπέδων του έτους βάσεως, πλην της Κύπρου και της Μάλτας, κρατών που στερούνται στόχων.

Τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος και διαβιβάστηκαν στη Σύμβαση – Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (UNFCCC).

 

Σύνοδος Κορυφής ΕΕ- Ρωσίας

Η ενέργεια, η ασφάλεια και το εμπόριο κυριαρχούν στην ατζέντα

Η ΕΕ και η Ρωσία προσπάθησαν να υπερκεράσουν τις διαφορές τους όσον αφορά την ασφάλεια, το εμπόριο και τον ενεργειακό εφοδιασμό σε σύνοδο κορυφής στην πόλη της Σιβηρίας Χαμπαρόφσκ, κοντά στα σύνορα με την Κίνα. Συζήτησαν επίσης τη νέα ανατολική εταιρική σχέση της ΕΕ στόχος της οποίας είναι η ενίσχυση έξι πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.

Οι δύο πλευρές επιδιώκουν τη βελτίωση των σχέσεών τους που είχαν διαταραχθεί εξαιτίας της ένοπλης σύγκρουσης της Ρωσίας με τη Γεωργία το 2008 και της διένεξης Ρωσίας - Ουκρανίας για το φυσικό αέριο τον περασμένο Ιανουάριο, που άφησε πολλούς Ευρωπαίους πολίτες χωρίς αέριο μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Η Ρωσία άσκησε πίεση για να ενταχθεί στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το ταχύτερο δυνατό.

Εθνικό είναι το συλλογικό και περιφερειακό

 

Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Η κρίση των πολιτικών συστημάτων στις Ευρωπαϊκές χώρες και η επίδραση της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης στην κοινωνική, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική πραγματικότητα, καθιστά σθεναρή την απαίτηση για επανεξέταση και εκσυγχρονισμό του λόγου και της φυσιογνωμίας των Ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, αλλά και της ιδεολογίας της σοσιαλδημοκρατίας γενικότερα. Σε αυτό το πλαίσιο προβληματισμού για τη Σοσιαλδημοκρατία εντάσσονται και οι Ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου.

Μία από τις μεγάλες προκλήσεις που καλείται να απαντήσει η Σοσιαλδημοκρατία, ειδικότερα μετά την παγκόσμια κρίση, η οποία διόγκωσε τις φωνές για την ενίσχυση του παραδοσιακού έθνους-κράτους, είναι το ζήτημα του έθνους.

Το ζήτημα του έθνους αποτελείται από μία σειρά υπό-ζητημάτων. Πρώτον, η ανάγκη διαχώρισης μεταξύ του αστικού έθνους, το οποίο συνδέεται με το έδαφος, και του πολιτισμικού έθνους. Στη βάση αυτού του διαχωρισμού μπορεί να οικοδομηθεί μία θεωρία αστικού πολύ-πολιτισμού, πολιτισμικής ασφάλειας, μέσω του διαπολιτισμικού διαλόγου και ενός πολυπολιτισμικού μεταμοντέρνου αστικού κράτους, ως τη θεμέλιο λίθο για τον κοινό Ευρωπαϊκό Δήμο και την Ευρωπαϊκή Ταυτότητα.

Ένα δεύτερο εσωτερικό ζήτημα, σε αυτή την κατηγορία, είναι αυτό των κοσμοπολιτικών εθνών, ως μια μορφή ενοποίησης της Ευρωπαϊκής με την παγκόσμια κοινότητα, μίας ενοποίησης βασισμένης σε αρχές όπως ο σεβασμός της ιδιαιτερότητας και της διαφορετικότητας, η υποστήριξη κοινών αξιών, η επικουρικότητα και η πνευματική συνοχή. Σε αυτό το πλαίσιο ένα ιδιαιτέρως σοβαρό θέμα για τη σοσιαλδημοκρατία είναι αυτό της μετανάστευσης και της αναγνώρισης των δικαιωμάτων των μεταναστών.

Ένα τρίτο ζήτημα είναι αυτό του ρόλου και της θέσης του έθνους-κράτους στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, και στενά συνδυασμένο με αυτό το ζήτημα είναι η νέα έννοια και η νέα μορφή άσκησης της εθνικής κυριαρχίας. Είναι άξιο αναφοράς, ότι εθνικό κράτος δεν σημαίνει έθνος-κράτος, και ότι μοναδιαίο κράτος δεν σημαίνει πλέον συγκεντρωτικό κράτος. Πρέπει επίσης να αναφερθεί, ότι η εθνική κυριαρχία δεν διατηρεί τον αυθύπαρκτο χαρακτήρα της, και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι εκμετάλλευσης των πολιτών από το κράτος. Συμπερασματικά, μπορούμε να αναφέρουμε ότι, συνήθως ένα ισχυρό κράτος ήταν αυτό το οποίο είχε τη δυνατότητα να αντισταθεί σε πιέσεις από το εξωτερικό του, ή αυτό που επιβάλλει το μοντέλο διακυβέρνησης και τις προτεραιότητες του πέρα από τα σύνορα του. Σήμερα, υπό τις συνθήκες που διαμορφώνει η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, ισχυρό κράτος είναι αυτό που εξασφαλίζει μόνο του την ασφάλεια του, και είναι έτοιμο να εξασκήσει την εθνική του κυριαρχία σε αγαστή συνεργασία με τα άλλα κράτη, στη λογική της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Πρέπει επίσης, να γίνει κατανοητό ότι στις νέες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης οι μορφές περιφερειακής ολοκλήρωσης, όπως η Ε.Ε., δεν αποτελούν περιορισμό ή εγκατάλειψη της εθνικής κυριαρχίας, αλλά συνθέτουν μία διαφορετική λειτουργία παγκόσμιας συνεργασίας εγγύτερης στους πολίτες. Πραγματοποιείται μέσω αυτής της λειτουργίας μία αναδιανομή της εθνικής κυριαρχίας με φορά ανόδου από το έθνος-κράτος στους παγκόσμιους, Ευρωπαϊκούς ή περιφερειακούς θεσμούς και με φορά καθόδου προς τις τοπικές κοινωνίες.   

Το τέταρτο ζήτημα αφορά τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας της παράδοσης και την προσέγγιση της πολιτισμικής ταυτότητας με τους όρους της παγκοσμιοποίησης. Η συγκεκριμένη προσέγγιση θα πρέπει να περιλαμβάνει στοχασμούς σχετικά με τη σχετικοποίηση της παράδοσης ως συνέπεια της επικοινωνίας, και της σύγκρισης που δημιουργείται από την διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, γύρω από την ανάγκη επιλογής του τι είναι ουσιώδες και τι μυσταγωγικό στην παράδοση, όπως και σχετικά με την σημαντικότητα της διαδικασίας επεξεργασίας ηθικών λειτουργιών, οι οποίες την ίδια στιγμή θα νομιμοποιούνται στα μάτια αυτών των παράτολμων που τις θεωρούν συμβατές με τις συνήθεις των κοινωνιών που προϋπάρχουν. 

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, θεωρητικά και δύσκολα, αλλά απαιτητικά και αναγκαία.

Το Ευρωψηφοδέλτιο του Παννελήνιου Μακεδονικού Μετώπου

ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ - ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
ΖΟΥΡΑΡΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Πανεπιστημιακός
ΒΙΤΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δημοσιογράφος
ΜΑΝΤΖΑΡΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ναυτιλιακός Πράκτορας.
ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Οικονομολόγος
ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Τραγουδιστής
ΓΙΑΓΚΙΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Συνταξιούχος, Πρόεδρος Κόμματος Ελλήνων Συνταξιούχων. (Κ.Ε.ΣΥ).
ΓΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ ΙΩΑΝΝΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Πρόεδρος Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδος.
ΓΚΕΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Υπάλληλος Υπουργείου Οικονομίας
ΓΟΥΜΑΓΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δρ Νομικής, Δικηγόρος Ντύσελντορφ Γερμανίας.
ΤΖΙΛΙΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Ομότιμος Καθηγητής Μετσοβείου Πολυτεχνείου.
ΖΕΛΙΛΩΦ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ Πρόεδρος Παλλινοστούντων
ΘΕΜΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Καθηγητής Μουσικολογίας Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θες/νίκης.

ΛΙΟΛΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Διδάκτωρ Πυρηνικής Φυσικής Α.Π.Θ. Λέκτορας Σχολής Ευελπίδων
ΛΥΚΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Πολιτικός Μηχανικός, Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Βερολίνου.
ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑ Γλύπτης
ΠΑΠΑΤΡΥΦΩΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Οικονομολόγος
ΤΡΥΦΙΑΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Πανεπιστημιακός

ΤΣΑΜΤΣΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΙΟΥ Μαθηματικός, εκπρόσωπος του Κινήματος Ανέργων Ελλήνων
ΧΟΥΤΑΣ ΘΩΜΑΣ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Δικηγόρος, πρώην Βουλευτής.
ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Πρέσβης ε.τ. πρώην Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εξωτερικών.
ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ Πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Μακεδονία

Απειλούνται τα αμφίβια και ερπετά της Ευρώπης

Το ένα πέμπτο των ερπετών της Ευρώπης και περίπου το ένα τέταρτο των αμφίβιων ζώων της απειλούνται με εξαφάνιση, σύμφωνα με νέες μελέτες που ανέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εκπόνησε η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων (IUCN). Οι μελέτες, οι οποίες θα παρουσιαστούν στην Παγκόσμια Ημέρα της Βιοποικιλότητας, συνιστούν τους πρώτους ευρωπαϊκούς «κόκκινους καταλόγους» για τα αμφίβια και τα ερπετά και αποκαλύπτουν τις αντίστοιχες πληθυσμιακές τάσεις. Περισσότερα από τα μισά του συνόλου των ευρωπαϊκών αμφιβίων (59 τοις εκατό) και 42 τοις εκατό των ερπετών ακολουθούν φθίνουσα πορεία, γεγονός που σημαίνει ότι τα αμφίβια και τα ερπετά κινδυνεύουν με εξαφάνιση ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι τα ευρωπαϊκά θηλαστικά και πτηνά. Για το 23 τοις εκατό των αμφιβίων και το 21 τοις εκατό των ερπετών, η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή ώστε έχουν εγγραφεί στον ευρωπαϊκό κόκκινο κατάλογο ως απειλούμενα με εξαφάνιση είδη. Το μεγαλύτερο μέρος της πίεσης στα φθίνοντα αυτά είδη προέρχεται από ανθρωπογενείς καταστροφές των φυσικών ενδιαιτημάτων τους, σε συνδυασμό με τις κλιματικές μεταβολές, τη ρύπανση και την παρουσία χωροκατακτητικών ειδών.

«Συμπίπτοντας με την Παγκόσμια Ημέρα της Βιοποικιλότητας, πρόκειται για μια όντως αφυπνιστική διαπίστωση,» δήλωσε ο Σταύρος Δήμας, αρμόδιος για το περιβάλλον Ευρωπαίος Επίτροπος. «Παρά τη νομοθετική θωράκιση των ενδιαιτημάτων μας και των περισσοτέρων ειδών από αυτά που εμπλέκονται εν προκειμένω, περίπου το ένα τέταρτο των ευρωπαϊκών αμφιβίων απειλούνται τώρα με εξαφάνιση. Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζει την τεράστια πίεση που ασκούμε στην πανίδα και χλωρίδα της Ευρώπης και υπογραμμίζει την ανάγκη επανεξέτασης της σχέσης μας με τον φυσικό κόσμο. Καλώ λοιπόν τους πολίτες, τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες να προβληματιστούν με βάση το πρόσφατο μήνυμά μας από την Αθήνα και να ενσωματώσουν τα της βιοποικιλότητας στις αποφάσεις τους. Οι τάσεις αυτές δεν μπορούν να εξακολουθήσουν ως έχουν.»

Η Δρ. Helen Temple, συνυπεύθυνη για την εκπόνηση της μελέτης, δήλωσε: «η Νότια Ευρώπη είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αμφίβια, πλην όμως οι κλιματικές μεταβολές και άλλες απειλές ασκούν σοβαρή πίεση στα ενδιαιτήματα γλυκού νερού που φιλοξενεί. Τα φυσικά ενδιαιτήματα ανά την Ευρώπη συμπιέζονται από τους αυξανόμενους ανθρώπινους πληθυσμούς, από την εντατικοποίηση της γεωργίας, από την αστική εξάπλωση και τη ρύπανση. Τα νέα αυτά δεν είναι ευχάριστα ούτε για τα αμφίβια ούτε για τα ερπετά.

Τα αμφίβια και τα ερπετά απειλούνται περισσότερο απ’ ό,τι τα θηλαστικά

Η Ευρώπη φιλοξενεί 151 είδη ερπετών και 85 είδη αμφιβίων, πολλά από τα οποία δεν υπάρχουν πουθενά αλλού ανά τον κόσμο. Έξι είδη ερπετών, συμπεριλαμβανομένων των Gallotia intermedia καιPodarcis raffonei, έχουν θεωρηθεί ως κρισίμως απειλούμενα είδη, δηλαδή αντιμετωπίζουν εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο εξάλειψης από το φυσικό τους περιβάλλον. Ένδεκα ακόμη έχουν χαρακτηριστεί ως απειλούμενα (δηλαδή ως αντιμετωπίζοντα πολύ υψηλό κίνδυνο εξάλειψης στη φύση) και 10 ως ευπαθή (δηλαδή αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο εξάλειψης στο φυσικό τους περιβάλλον). Μεταξύ των αμφιβίων, μια ομάδα που περιλαμβάνει τους βατράχους, τους φρύνους, τις σαλαμάνδρες και τους τρίτωνες, δύο είδη που έχουν χαρακτηριστεί ως κρισίμως απειλούμενα: ο βάτραχος της Καρπάθου (Pelophylax cerigensis) και το Calotriton arnoldi, ο μόνος ενδημικός τρίτων της Ισπανίας. Πέντε επιπλέον, συμπεριλαμβανομένου του Bombina pachypus, θεωρούνται ως απειλούμενα, ενώ 11 έχουν χαρακτηρισθεί ως ευπαθή.

Τα αμφίβια και τα ερπετά βρίσκονται σε χειρότερη ακόμη θέση απ’ ό,τι άλλες ομάδες ειδών: το 15% των θηλαστικών και το 13% των πτηνών απειλούνται. Σίγουρα και άλλες ομάδες απειλούνται, πλην όμως μόνο αυτές οι ομάδες έχουν αξιολογηθεί συνολικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του περιφερειακού κόκκινου καταλόγου της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων (IUCN).

Πλαίσιο

Η βιοποικιλότητα – ο ακρογωνιαίος λίθος της ζωής – φθίνει παγκοσμίως. Η απώλεια ενδιαιτημάτων συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή τόσο για τα ερπετά, όσο και για τα αμφίβια στην Ευρώπη. Μεταξύ άλλων απειλών συγκαταλέγονται οι κλιματικές μεταβολές, η ρύπανση και τα χωροκατακτητικά ξένα είδη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει την υποχρέωση να αναστείλει την απώλεια βιοποικιλότητας το αργότερο μέχρι το 2010, και διαθέτει σχέδιο δράσης για τη βιοποικιλότητα προκειμένου να εκπληρώσει την υποχρέωσή της αυτή. Τον περασμένο μήνα, στο «μήνυμα από την Αθήνα» υπογραμμίστηκε η ανάγκη αναβάθμισης των προσπαθειών αναστολής της απώλειας βιοποικιλότητας, με τη βοήθεια μέτρων όπως είναι η αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για τη σημασία του ζητήματος, η αύξηση της χρηματοδότησης και η αυστηρότερη ενσωμάτωση των σχετικών με τη βιοποικιλότητα παραμέτρων σε άλλους τομείς πολιτικών.

Οι ευρωπαϊκοί κόκκινοι κατάλογοι, τους οποίους έχει συντάξει η IUCN, συνιστούν ένα πλαίσιο ταξινόμησης των ειδών ανάλογα με την τον βαθμό της απειλής που αντιμετωπίζουν. Τα απειλούμενα είδη είναι αυτά τα οποία έχουν ταξινομηθεί ως κρισίμως απειλούμενα, απειλούμενα ή ευπαθή.

 

22 λόγοι για να ψηφίσω Φιλελεύθερη Συμμαχία

Γιατί είμαι Ευρωπαίος πολίτης και υποστηρίζω την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης μέσω ενός νέου Ευρωπαϊκού Συντάγματος που θα ιδρύει τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

Γιατί, σαν Έλληνας πολίτης, θα βγω πολλαπλά ωφελημένος από την ομοσπονδιακή διάρθρωση της Ευρώπης καθώς οι εξουσίες των νέων ομοσπονδιακών αρχών θα θέσουν ασφυκτικούς περιορισμούς στην ασυδοσία του ελληνικού κράτους. Ενός κράτους, που όπως όλοι γνωρίζουν, καταπνίγει την επιχειρηματικότητα, παραβιάζει τα ατομικά δικαιώματα, περιορίζει τις ελευθερίες των πολιτών του και αναστέλλει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα.

Γιατί είμαι νέος, και παρόλο που είμαι άνεργος αρνούμαι να ακολουθήσω την πεπατημένη ζητιανεύοντας από τους πολιτικούς μια θέση στο δημόσιο. Γιατί έχω όνειρα και φιλοδοξίες που όμως πνίγονται σε ένα περιβάλλον αναξιοκρατίας και ασυδοσίας των προνομιούχων.

Γιατί είμαι νέος εργαζόμενος, και παρόλο που πληρώνω το μισό μισθό μου σε ασφαλιστικές εισφορές κινδυνεύω να βρεθώ χωρίς σύνταξη λόγω της ληστείας των αποθεματικών των ταμείων. Γιατί θέλω να αποφασίζω εγώ πως και που θα αποταμιεύονται οι ασφαλιστικές μου εισφορές και δεν εκχωρώ σε κομματικούς εγκάθετους και συνδικαλιστές το δικαίωμα διαχείρισης των μόχθων μιας ζωής..

Γιατί αντιλαμβάνομαι πλέον ότι η "δημόσια" "δωρεάν" παιδεία και υγεία είναι μια απάτη, που επιδιώκει να συγκαλύψει τη παροχή πανάκριβων και άθλιας ποιότητας υπηρεσιών εκπαίδευσης και περίθαλψης για εμένα και την οικογένεια μου. Γιατί θέλω να επιλέγω ελεύθερα τα δημόσια ή ιδιωτικά ιδρύματα ασφάλισης, περίθαλψης και εκπαίδευσης που εγώ θεωρώ καλύτερα –όχι κάποιοι γραφειοκράτες -. Γιατί απαιτώ να αποφασίζω μόνο εγώ σε ποια δημόσια ή ιδιωτικά νοσοκομεία, σχολεία και πανεπιστήμια θα καταλήγουν οι φόροι που πληρώνω στο κράτος.

Γιατί είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και αρνούμαι να είμαι υπό συνεχή ομηρεία διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών που με εξοντώνουν οικονομικά με εκβιασμούς, πρόστιμα και υπέρογκη φορολογία. Γιατί έχω καινοτόμες ιδέες που θα ήθελα να τις δοκιμάσω επιχειρηματικά αλλά δεν μπορώ να ανταγωνιστώ με ίσους όρους τα κρατικά μονοπώλια και τους κρατικούς προμηθευτές, όλους αυτούς δηλαδή που ευνοεί το κράτος γιατί διαπλέκονται μαζί του.

Γιατί είμαι επιχειρηματίας που ενώ παράγω πλούτο νόμιμα και δημιουργώ θέσεις εργασίας, η επιχειρηματική μου δραστηριότητα θεωρείται πάντα ύποπτη και αντιμετωπίζομαι σαν κλέφτης. Γιατί δεν αντέχω άλλο τις πιέσεις των κρατικοδίαιτων παρασίτων, κυρίως διεφθαρμένων δημόσιων λειτουργών, που ανικανοποίητοι από τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος απαιτούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από το προϊόν του μόχθου μου.

Γιατί είμαι ιδιωτικός υπάλληλος, πεισμένος ότι η επιχειρηματική ερήμωση της Ελλάδας μού στερεί ευκαιρίες σταδιοδρομίας και οικονομικής εξέλιξης και μπορεί να κάνει τον εφιάλτη της απόλυσης και της ανεργίας πραγματικότητα. Γιατί δεν δέχομαι το επιχείρημα ότι στην Ελλάδα δεν μπορεί να επαναληφθεί το οικονομικό επίτευγμα της Ιρλανδίας, όπου ανοικτή οικονομία, η χαμηλή φορολογία και ο ανταγωνισμός δημιούργησαν πλούτο και θέσεις εργασίας για όλους.

Γιατί είμαι καταναλωτής και δεν αντέχω την αυξανόμενη ακρίβεια λόγω της ανικανότητας του κράτους να δημιουργήσει συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού στην οικονομία. Γιατί δεν δέχομαι τα χρήματά μου να χάνονται για την διατήρηση ελλειμματικών κρατικών επιχειρήσεων, ιδίως σε τομείς που θα μπορούσε ο ιδιωτικός τομέας να προσφέρει καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες και προϊόντα.

Γιατί είμαι δημόσιος υπάλληλος και αρνούμαι να συνεχίσω να φυτοζωώ σε ένα περιβάλλον ανυποληψίας και δημόσιας χλεύης, όπου οι προαγωγές δίνονται με μοναδικό κριτήριο την ανικανότητα και τη κομματική υποταγή. Γιατί θέλω το δημόσιο λειτούργημα να παρέχει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στον πολίτη, και αυτή η υψηλή ποιότητα να αμείβεται ανάλογα.

Γιατί είμαι πολίτης που στις συναλλαγές μου με το δημόσιο βιώνω την μάστιγα της διαφθοράς και δεν ανέχομαι να με εμπαίζουν τα κόμματα που την γιγάντωσαν. Γιατί η Φιλελεύθερη Συμμαχία στο πρόγραμμα της είναι το μόνο κόμμα που θέτει σε πολιτική βάση, και όχι υποκριτικά ηθικολογική, την αντιμετώπιση της διαφθοράς και προτείνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν πραγματικά το φαινόμενο αυτό.

Γιατί δεν δέχομαι να υφίσταμαι διακρίσεις ούτε εγώ ούτε κανένας συμπολίτης μου λόγω εθνοτικού, φυλετικού, θρησκευτικού, σεξουαλικού ή οποιουδήποτε άλλου αυτοπροσδιορισμού, προσανατολισμού ή επιλογής τρόπου ζωής.

Γιατί είμαι ενεργός πολίτης που ενδιαφέρομαι για το περιβάλλον και την προστασία του. Γιατί αντιλαμβάνομαι ότι η προστασία του φυσικού πλούτου της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτούς τους πολιτικούς που άφησαν την Ελλάδα, μόνη στην Ευρώπη, χωρίς κτηματολόγιο και δασολόγιο ώστε οι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί σε συνεργασία με τους με τους καταπατητές, να λεηλατούν ελεύθερα τις δημόσιες δασικές εκτάσεις.

Γιατί δεν πιστεύω ότι η χρήση ναρκωτικών πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ποινικό αδίκημα, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών, αδιαχώρητο στις φυλακές και τεράστια κέρδη για τους εμπόρους.

Γιατί είναι καιρός να γίνει και στην Ελλάδα ο Στρατός αποκλειστικά επαγγελματικός, με εθελοντική συμμετοχή όσων το επιθυμούν.

Γιατί ήρθε ο καιρός να διαχωριστεί η εκκλησία από το κράτος. Μόνο έτσι τόσο η Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και τα άλλα δόγματα και θρησκείες, θα μπορέσουν να εστιάσουν ανεμπόδιστα στον πνευματικό και κοινωνικό τους ρόλο, χωρίς τον ασφυκτικό εναγκαλισμό και τη σύγχυση ρόλων μεταξύ αυτών και της πολιτείας.

Γιατί διεκδικώ μια άλλη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και τον κόσμο, μια Ελλάδα πρωταγωνίστρια στις Ευρωπαϊκές και παγκόσμιες εξελίξεις με ενεργό ρόλο στην αποτροπή γενοκτονιών και άλλων κραυγαλέων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίστανται οι λαοί του τρίτου κόσμου. Γιατί αρνούμαι να απολογούμαι σε αντιδραστικά καθεστώτα και κινήματα που θεωρούν την ελευθερία και τη δημοκρατία μισητό τους αντίπαλο, καθεστώτα που καταπιέζουν τους ίδιους τους λαούς τους ή κινήματα που φιλοδοξούν να κάνουν το ίδιο.

Γιατί δεν θέλω να υποχωρήσω στους θιασώτες της "κλειστής" Ελλάδας που πορεύονται στο μέλλον με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν. Γιατί θέλω μια Ελλάδα σύγχρονη, εξωστρεφή, προοδευτική, φιλελεύθερη και αισιόδοξη και όχι μια Ελλάδα οπισθοδρομική συντηρητική, φοβική και μισαλλόδοξη.

Γιατί πιστεύω ότι η είσοδος φιλελεύθερων φωνών στο κοινοβούλιο θα ενισχύσει τον πλουραλισμό και την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Γιατί αναγνωρίζω τη συνεισφορά του φιλελευθερισμού στον Ελληνισμό και τη δημοκρατία: ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Ρήγας Φεραίος και οι Φιλικοί εμπνεύσθηκαν από τις ιδέες του διαφωτισμού και της Γαλλικής επανάστασης την ανάγκη δημιουργίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

Γιατί θέλω στις εκλογές αυτές να αποδοκιμάσω με την ψήφο μου το σημερινό πολιτικό τέλμα που δεν δίνει λύσεις στα αδιέξοδα που έχουν συσσωρευτεί. Γιατί είμαι πλέον πεισμένος ότι οι λύσεις δεν μπορούν να προέλθουν από αυτούς που ευθύνονται για αυτά τα αδιέξοδα. Γιατί δεν θέλω να δώσω τη ψήφο μου σε αντιδημοκρατικά κόμματα της άκρας δεξιάς ή αριστεράς, δηλαδή σε όλους αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν την διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών για να προωθήσουν τον εθνικισμό και τον σκοταδισμό, τον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων και την κατάργηση της ελεύθερης αγοράς.

Γιατί θέλω να δώσω σε αυτές τις εκλογές την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους, άγνωστους από τα λαμπερά σαλόνια των media, να δοκιμάσουν εκεί που απέτυχαν οι γόνοι των γνωστών πολιτικών οικογενειών και οι πολυδιαφημισμένοι αυλικοί τους. Γιατί μόνο νέοι άνθρωποι, που δεν έχουν δεσμεύσεις και δεν υπολογίζουν κανένα πολιτικό κόστος μπορούν να πετύχουν αυτό που σήμερα φαντάζει ακατόρθωτο.

Γιατί απ΄όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι η Φιλελεύθερη Συμμαχία, και οι Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι γενικότερα, έχουν τις πολιτικές θέσεις αλλά και τον δυναμισμό που απαιτείται για να μπει, η Ελλάδα και η Ευρώπη, σε μια διαφορετική πορεία.

 

Συνέντευξη με την Καθηγήτρια Helen Wallace

Όπως φαίνεται και από τον προηγούμενο σχολιασμό μου, δεν αντιλαμβάνομαι την αποτυχία της διαδικασίας επικύρωσης της Συνταγματικής Συνθήκης ως τη μεγαλύτερη αποτυχία στο τελευταίο διάστημα. Πράγματι, ήταν κατά την άποψή μου λάθος να αναβαθμίσουν τη γλώσσα της μεταρρυθμιστικής συνθήκης σε ‘συνταγματικό’ θέμα. Υπό αυτήν την έννοια, δεν με εξέπληξε το αρνητικό αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων της Γαλλίας και της Ολλανδίας, ούτε και το αρνητικό ιρλανδικό δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Για μένα, υπάρχουν δύο άλλα προβλήματα που συνεισέφεραν στη σημερινή κατάσταση. Το ένα είναι ο υπερ-ακτιβισμός από την πλευρά των νομοθετών της ΕΕ – και θα επέκρινα εδώ και τους τρεις πολιτικούς θεσμούς της ΕΕ που συναίνεσαν στην ανάπτυξη νομοθεσίας και κανόνων που έχουν επίδραση στην καθημερινή ζωή χωρίς να το επεξεργαστούν ιδιαίτερα ενώ οι ‘Βρυξέλλες’ κατηγορούνταν με ευκολία για όλες τις δύσκολες και αντιλαϊκές αποφάσεις. Δεύτερον, το σύστημα της ΕΕ δείχνει υπερβολικά αποσυνδεδεμένο και μακρινό σε σχέση με την καθημερινή πολιτική ζωή όλων των κρατών μελών. Το φταίξιμο εδώ έχουν και οι πολιτικοί και τα εθνικά κοινοβούλια που δε δίνουν την απαιτούμενη προσοχή σε ό,τι συμβαίνει στις Βρυξέλλες, αλλά και επειδή είναι πολύ τοπικιστές. Είναι πολύ εύκολο, παραδείγματος χάριν, για τα κυβερνώντα κόμματα να εισαγάγουν ευρωπαϊκές πολιτικές χωρίς επεξηγήσεις και είναι επίσης πολύ εύκολο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης να επικρίνουν την ΕΕ χωρίς να εντρυφούν στην ουσία των δράσεων της. Πρέπει λοιπόν μέσα στο εθνικό πολιτικό μας σύστημα να δουλέψουμε πολύ περισσότερο για  να οικειοποιηθούμε της ευρύτερης ευρωπαϊκής πολιτικής διαδικασίας.

Διαβάστε και τη συνέχεια της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συνέντευξης στο blog του ΕΛΙΑΜΕΠ

Το Ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ

Μαριέττα Γιαννάκου (πρώην Υπουργός Παιδείας)

Ρόδη Κράτσα (κοινωνιολόγος-αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ευρωβουλευτής από το 1999)
Γιώργος Παπαστάμκος (ευρωβουλευτής)

Κώστας Πουπάκης (πρόεδρος της ΔΑΚΕ ιδιωτικού τομέα και γγ της ΓΣΕΕ)

Θόδωρος Σκυλακάκης (οικονομολόγος, γγ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων & Ανάπτυξης του υπουργείου Εξωτερικών)
Γιώργος Κουμουτσάκος (διπλωμάτης, εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών)
Γιώργος Παπανικολάου (δικηγόρος, πρόεδρος ΟΝΝΕΔ)
Γιάννης Τσουκαλάς (ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, πρώην γγ Έρευνας & Τεχνολογίας)
Σταύρος Παπασταύρου (δικηγόρος, γραμματέας Διεθνών Σχέσεων & ΕΕ της ΝΔ)
Αλίκη Μοσχή (εκλεγμένη Γυναίκα της Ευρώπης, διεθνολόγος, πρώτη επιλαχούσα στα Δωδεκάνησα)
Λευτέρης Δημητρίου (πρόεδρος Παγκυπρίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτών)
Βάσω Κόλλια (πρώην γγ Νέας Γενιάς)
Ελένη Φωτέα (δικηγόρος)
Βασίλης Κανάκας (αγρότης από τη Θεσσαλονίκη, μηχανολόγος, νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης)
Αννα Μπρεδήμα (δικηγόρος)
Δημήτρης Κούρτης (εκπαιδευτικός, πολύτεκνος, συντονιστής β' βάθμιας εκπαίδευσης της Στουτγάρδης)
Αλεξάνδρα Πάλλη (γγ Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών)
Γιάννης Αντωνιάδης (αντιπρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος)
Αφροδίτη Μπλέτα (δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω)
Αχμεντσίν Ριτβάν (δάσκαλος)
Πηνελόπη Παππά (πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών)
Γιώργος Κασσιμάτης (επιχειρηματίας, πρόεδρος Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος)

Το Ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ

Γιώργος Παπακωνσταντίνου, βουλευτής, εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ
Συλβάνα Ράπτη, βουλευτής, δημοσιογράφος
Σταύρος Λαμπρινίδης, επικεφαλής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, πρώην γεν. γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού
Χρυσούλα Σαατσόγλου-Παλιαδέλη, καθηγήτρια Αρχαιολογίας, επικεφαλής ανασκαφών στη Βεργίνα
Γιώργος Σταυρακάκης, σεισμολόγος
Μαριλένα Κοππά, επίκουρη καθηγήτρια στο Πάντειο, ευρωβουλευτής
Αννυ Ποδηματά, ευρωβουλευτής, δημοσιογράφος
Κρίτων Αρσένης, οικονομολόγος
Σπύρος Δανέλης, αρχιτέκτων, δήμαρχος Χερσονήσου Ηρακλείου Κρήτης
Δημήτρης Δρούτσας, διευθυντής Διπλωματικου Γραφείου του Γ. Παπανδρέου
Πετρούλα Ντελεδήμου, μέλος του εθνικού συμβουλίου ΠΑΣΟΚ, πρόεδρος νεολαίας ΕΛΣ

 Λίνα Παπαδοπούλου, λέκτορας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, μέλος ΙΣΤΑΜΕ
Σίμος Παρτσανιτίδης, πρόεδρος των Ελλήνων Ολυμπιονικών με αναπηρία
Σταυρούλα Σαλουφά, οικονομολόγος, προεδρος Εργατικού Κέντρου Αθήνας
Χρηστος Χατζηαντωνίου, αγρότης, αντιπρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ
Σιμπέλ Μουσταφάογλου, φιλόλογος, αντιπρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλιου Ροδόπης
Χρυσή Βιτζιλάκη, αντιπρύτανης παν/μιου Αιγαιου
Μαρία Καλτσά, αρχιτέκτων

Κώστας Τάτσης, μέλος του εθνικου συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Ρόνι Φίλεφσκα, μετανάστης απο Βουλγαρία, διδάκτωρ ιστορικός

Γιώργος Σωτηρέλης, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών
Δημήτρης Ασημακόπουλος, προεδρος επαγγελματιων, βιοτεχνών, εμπόρων Ελλάδας

 

Το Ευρωψηφοδέλτιο των Δημοκρατικών

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Δικηγόρος-δημοσιογράφος

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΖΕΡΙΤΗΣ Πρέσβης επί τιμή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΓΚΑΣ Ναύαρχος ε.α., επίτιμος Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ Ιστορικός, συγγραφέας

ΒΑΡΒΑΡΑ ΤΖΕΡΜΠΟΥ Οικονομολόγος-νομικός

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Καθηγητής Οργάνωσης και Προγραμματισμού

ΓΕΩΡΓΙΑ ΡΟΪΛΟΥ διευθύντρια προσωπικού σε πολυεθνική εταιρεία.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΟΛΥΖΩΪΔΗΣ Χημικός Πανεπιστημίου Πατρών

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ Παραολυμπιακός αθλητής

ΚΩΣΤΗΣ ΖΙΑΒΡΑΣ οικονομικός διευθυντής εμπορικής εταιρείας

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΠΕΓΚΑ σύμβουλος επικοινωνίας

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΣΑΜΟΥΛΗΣ Διεθνολόγος πολιτικός επιστήμων

ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΜΑΛΛΑ Αρχιτέκτων 

ΖΗΣΗΣ ΛΙΟΥΠΑΣ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

ΜΕΛΙΝΑ ΒΛΑΧΟΥ Πτυχιούχος ισπανικών σπουδών

Γ.- ΦΟΙΒΟΣ ΣΑΡΓΕΝΤΗΣ Γλύπτης, Πολιτικός μηχανικός

ΕΙΡΗΝΗ ΧΕΙΡΔΑΡΔΗ Δημοσιογράφος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΤΣΙΚΟΣ Οικονομολόγος-Μηχανικός 

ΕΙΡΗΝΗ ΣΚΟΥΖΟΥ Μεταφράστρια-διερμηνέας 

ΝΙΚΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ δημοσιογράφος, σύμβουλος επικοινωνίας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΙΑΜΠΑΡΑΣ Δικηγόρος

ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Οικονομολόγος 

 

Το Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Χουντής Νίκος, γραμματέας του ΣΥΝ 

Σωτηρίου Ελένη, συνδικαλίστρια 

Παπαδημούλης Δημήτρης, πρώην Ευρωβουλευτής 

Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός 

Τριγάζης Πάνος, οικονομολόγος 

Σπανούδη Δέσποινα, από τον οικολογικό χώρο 

Θεωνάς Γιάννης, πρώην ευρωβουλευτής, συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ 

Ντιλέτ Χαμπίτ, κοινωνιολόγος από τη Θράκη 

Αλεξάκης Βασίλης, συγγραφέας 

Ταχταλίδου Ντίνα, συνδικαλίστρια 

Γιαμπουράνης Χρήστος, οδηγός δικύκλου 

Φωτάκη Στέλλα, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων με stage 

Παπαδόπουλος Νίκος, αγρότης 

Κωνσταντοπούλου Ζωή, δικηγόρος 

Μπασιούκας Κώστας, γιατρός 

Κουλουμπή Νάντια, γιατρός 

Τζουλιάνι Τζουλιάνο, συνδικαλιστής Ιταλός 

Φραντζεσκάκη Αναστασία, συνδικαλίστρια 

Πάντζας Γιώργος, ηθοποιός 

Νόρμα Ριζμάουϊ, ιδιωτική υπάλληλος, Παλαιστίνια 

Βεργόπουλος Κώστας, πανεπιστημιακός 

Καντίτζα Σάνκο, σπουδάστρια.