Ως Ασεξουαλικές Δυτικές Δεσποσύνες

Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Υποτιμημένες, αδιάφορες, περιπίπτουσες, φωτογραφίες της στιγμής, δημοψηφίσματα διαμαρτυρίας, αυτοί είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουμε τις Ευρωπαϊκές εκλογές στην Ελλάδα.  Αν θέλαμε, με μία αίσθηση χιούμορ και με αναφορά στις πρώτες χρονιές της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ., θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Έλληνας, ο περίφημος «Κώτσος» της βιντεοταινίας της δεκαετίας του ’80, δεν ελκύεται από τις Ευρωπαϊκές εκλογές, τις αντιμετωπίζει  ως ξενέρωτες και αδιάφορες γυναίκες της Δύσης, ο «Κώτσος» προτιμά τις ανατολικές κορασίδες, με το έντονο ταμπεραμέντο και το φλογερό πάθος. Έχει σκεφτεί όμως  ποτέ ο «Κώτσος», ότι τα χρήματα των επιδοτήσεων που σπαταλά στα γλέντια, προέρχονται από τις Δυτικές Δεσποσύνες; Ναι, αυτές τις ξενέρωτες που τόσο υποτιμά.  Αν ασχολούμασταν σοβαρά με τι εκλογές και οι πολίτες, και τα πολιτικά κόμματα και τα Μ.Μ.Ε., μπορεί να είχαμε και εμείς αυξημένο αγροτικό εισόδημα, όπως άλλες χώρες της Ε.Ε. και λιγότερα μπλόκα.

Ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα για την Ε.Ε. είναι το περίφημο δημοκρατικό έλλειμμα, η αίσθηση δηλαδή που έχουν οι πολίτες ότι οι αποφάσεις στην Ε.Ε. λαμβάνονται ερήμην τους. Η αντίληψη αυτή είναι επαληθεύσιμη, άλλωστε οι ιδρυτικοί πατέρες της Ε.Ε. είχαν επιλέξει για τις μάζες το ρόλο της παθητικής συναίνεσης, όμως πρέπει οι Ευρωπαίοι πολίτες να επαναπαύονται; Μήπως το υπαρκτό δημοκρατικό έλλειμμα στην Ε.Ε. είναι μία πολλή καλή δικαιολογία για τη δική μας αδιαφορία για την υπερεθνική κονίστρα των αποφάσεων;  Ε λοιπόν ναι, η χαμηλή προσέλευση στις Ευρωεκλογές αυτό δείχνει. Δεν είναι μόνο το Ευρωκοινοβούλιο που προκύπτει από τις Ευρωεκλογές, αλλά ολόκληρη η ατμομηχανή της Ε.Ε. επηρεάζεται από το αποτέλεσμα και τη συμμετοχή σε αυτές.  Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Χρησιμοποιούμε τις Ευρωεκλογές μόνο για εσωτερική κατανάλωση, ως ένα μεθοδολογικό εργαλείο για την εναλλαγή των κομμάτων στις Εθνικές εκλογές. Είναι μία πανελλαδική δημοσκόπηση με κάλπη στην πιο επίσημη μορφή της. Όμως για εμάς τους νέους δεν μπορεί να είναι έτσι. Σίγουρα η Ε.Ε. για τους νεότερους δεν είναι το «έργο ειρήνης» του λειτουργισμού, όμως η Κοινωνική Ευρώπη, η Δημοκρατική Ευρώπη είναι αυτή που θα ζήσουμε εμείς εάν φυσικά την δημιουργήσουμε.

Το ζήτημα είναι καθαρά ζήτημα πολιτικών και οράματος. Ο πολίτης δεν εμπνέεται από μια τεχνοκρατική, απρόσωπη και γραφειοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση που αρκείται στη διανομή των επιδοτήσεων και στην εξασφάλιση της απρόσκοπτης κυκλοφορίας κεφαλαίων, αγαθών, προσώπων και υπηρεσιών. Μία Ευρωπαϊκή Ένωση που αδυνατεί να δώσει λύση στα διλήμματα της κοινωνικής ζωής και της καθημερινότητας του πολίτη. Μία Ευρωπαϊκή Ένωση που λόγω της μη υπάρξεως ενιαίας φωνής αδυνατεί να διαδραματίσει ρόλο παγκοσμίου δρώντα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως στον τομέα του παγκοσμίου εμπορίου.   Ακριβώς για αυτούς του λόγους πρέπει να ασχοληθούμε με τις Ευρωπαϊκές εκλογές, τις πλέον κρίσιμες, εν μέσω και της οικονομικής κρίσης.  Είναι πρόδηλο ότι Η Ευρωπαϊκή πορεία χρειάζεται επιτάχυνση, αναπροσανατολισμό και εμβάθυνση.  Και η διαδικασία αυτή περνά μέσα από τις Ευρωπαϊκές εκλογές.

Για την επίτευξη όμως αυτού του στόχου κρίνεται απαραίτητη η συμμετοχή των πολιτών. Η γεφύρωση σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, και η εξάλειψη σε μακροπρόθεσμο, του περίφημου δημοκρατικού ελλείμματος της Ένωσης είναι μία απαραίτητη και προαπαιτούμενη συνθήκη. Εξίσου σημαντική προϋπόθεση, για την ενεργή συμμετοχή των πολιτών, είναι η οικοδόμηση του Ευρωπαϊκού Δήμου και της ενιαίας Ευρωπαϊκής ταυτότητας, μίας ταυτότητας κοινής για όλους τους πολίτες των κρατών- μελών. Η κοινή ταυτότητα της Ε.Ε., όπως και σε όλες τις δημοκρατίες διαμορφώνεται μέσα από τις συνειδητές επιλογές των ίδιων των πολιτών. Των πολιτών που μοιράζονται πολιτικό όραμα, κοινό πεπρωμένο και μετέχουν στην ίδια προοπτική, στο κοινό μέλλον, το οποίο είναι οικοδομημένο στις κοινές αξίες τους. Στην αξία της ελευθερίας και της αυτονομίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής, του πολυκομματισμού και της δημοκρατίας, της συλλογικής δράσης και τέλος στην αξία της συναινέσεως. Αυτό είναι το πρόταγμα  των Ευρωπαϊκών εκλογών και για αυτό δεν νομίζω ότι μπορούμε να αδιαφορήσουμε για αυτές.