Στις 24 Μαρτίου, οι ευρωβουλευτές ενέκριναν μια συμφωνία οικονομικής εταιρικής σχέσης με τις χώρες της Καραϊβικής. Η συμφωνία αυτή επρόκειτο να αντικαταστήσει τις μακροχρόνιες προτιμησιακές εμπορικές συμφωνίες με όλες τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ) από τις αρχές του 2008, αλλά οι διαπραγματεύσεις αποδείχθηκαν δύσκολες και η συμφωνία δέχτηκε πολλές κριτικές. Πόσο δίκαιη είναι η Ευρώπη στις συναλλαγές της με τις χώρες ΑΚΕ;
Από τη δεκαετία του 1970 οι χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ) επωφελούνταν από προνομιακές εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ, που τις παρείχαν πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά χωρίς περιττούς φόρους και ποσοστώσεις. "Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου αποφάσισε, ωστόσο, ότι αυτή η κατάσταση δεν ήταν άδικη για τις άλλες αναπτυσσόμενες χώρες", δήλωσε πρόσφατα ο David Martin, μέλος της Σοσιαλιστικής Ομάδας που συνέταξε σχετική έκθεση εκ μέρους του Κοινοβουλίου.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου έδωσε έτσι προθεσμία ως τα τέλη του 2007 στις χώρες του ΑΚΕ και της ΕΕ να διαπραγματευθούν ένα νέο πακέτο συμφωνιών με το όνομα "συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης", που καλύπτουν ένα ευρύτερο πεδίο οικονομικών σχέσεων σε σχέση με το παρελθόν. Οι συμφωνίες αυτές, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, είναι αμοιβαίες, δηλαδή παρέχουν ανοιχτή πρόσβαση όχι μόνο για τα εμπορεύματα από τις χώρες ΑΚΕ στην ΕΕ, αλλά και, μακροπρόθεσμα, αντίστροφα).
Κριτική δέχθηκαν οι νέες συμφωνίες
Ωστόσο, οι συμφωνίες αυτές, που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δέχτηκαν σκληρές κριτικές τόσο στην ΕΕ (κυρίως από μη κυβερνητικές οργανώσεις και την ακαδημαϊκή κοινότητα) όσο και από τις χώρες ΑΚΕ, οι περισσότερες από τις οποίες είχε αρχικά αρνηθεί να τις υπογράψουν.
Ανησυχίες εκφράστηκαν για την ανισορροπία μεταξύ των εμπορικών εταίρων, την απώλεια δασμολογικών εσόδων για τις φτωχές χώρες και για τις ενδεχομένως αρνητικές συνέπειες της απελευθέρωσης στις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Καθώς η προθεσμία διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων μεταξύ των χωρών ΑΚΕ και της ΕΕ ήρθε στα τέλη της, ήταν απαραίτητο να επιτευχθούν ενδιάμεσες συμφωνίες. Αυτό και συνέβη την περασμένη εβδομάδα, όταν η ολομέλεια ενέκρινε τελικά την πρώτη τέτοια συμφωνία οικονομικής εταιρικής σχέσης. Γι'αυτό και η "Πρώτη Σελίδα" ζήτησε από ορισμένους ευρωβουλευτές τη γνώμη τους.
Ναι, Όχι, υπό προϋποθέσεις...
Ερωτηθείς αν η Ευρώπη βοηθά τις χώρες ΑΚΕ να αναπτυχθούν, ο Zbigniew Zaleski, μέλος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, έκανε λόγο για "ηχώ των αποικιακών αναμνήσεων", και για "φόβο ότι η νέα στρατηγική αποτελεί ένα νέο τρόπο εκμετάλλευσης". Κατά τη γνώμη του, μια "σταδιακή προσέγγιση" είναι αναγκαία, καθώς και οι δύο πλευρές έχουν κάτι να κερδίσουν. "Κάθε πλευρά έχει κάτι που δεν έχει η άλλη", είπε χαρακτηριστικά ο πολωνός ευρωβουλευτής.
Δεν συμφωνεί όμως μαζί του ο Γερμανός Frithjof Schmidt, μέλος της Ομάδας τωv Πρασίvωv/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, που προειδοποιεί ότι οι συμφωνίες αυτές "στοχεύουν υπερβολικά στο πολύ ελεύθερο εμπόριο και πολύ λίγο στην ανάπτυξη", κάτι που κατά τη γνώμη του μπορεί να σημαίνει απώλεια εσόδων από δασμούς και αρνητικές επιπτώσεις για την τοπική παραγωγή. "Οι χώρες ΑΚΕ θα χάσουν μέσα προκειμένου να θωρακίσουν τις οικονομίες τους, ενώ η ΕΕ δεν τηρεί την υπόσχεσή της να τερματίσει τις επιδοτήσεις προς τις γεωργικές εξαγωγές", δήλωσε ο κ. Schmidt.
"Υπό ορισμένες συνθήκες" απάντησε με τη σειρά του ο εισηγητής David, που υποστηρίζει ότι αυτός ο προϋπολογισμός για την "ενίσχυση στο εμπόριο" θα πρέπει βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα της αγοράς. Κατά τη γνώμη του, "χρειαζόμαστε για παράδειγμα διαβεβαιώσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι η ενίσχυση αυτή θα είναι σωστά προγραμματισμένη και θα κατανεμηθεί ανάλογα με τις ανάγκες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου