Χρειάζονται πρωτοβουλίες στην Ένωση

Π.Κ. Ιωακειμίδης

Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ σε πολλαπλή κρίση. Αλλά και η Ευρώπη όπως και το ευρύτερο διεθνές σύστημα βρίσκονται επίσης σε δεινή οικονομική κρίση. Ωστόσο και μόνο διαβάζοντας τον ευρωπαϊκό Τύπο αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η Ελλάδα «προσλαμβάνεται» αυτή τη στιγμή ως ο πλέον αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης, των δεκαέξι δηλαδή κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα, το ευρώ. Σε εξαιρετικά επίσης δύσκολη θέση, στο πλαίσιο της ευρωζώνης, βρίσκονται και ορισμένες άλλες χώρες όπως οι Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, κατά το πλείστον δηλαδή οι μεσογειακές χώρες του συστήματος της οικονομικής και της νομισματικής ένωσης (ΟΝΕ). Ορισμένοι αναφέρονται ήδη σε μία νέα διάσπαση της Ευρώπης, ενώ κάποιοι άλλοι που ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα και την προοπτική του συστήματος (π.χ. Γαλλία) φαίνεται να επεξεργάζονται προτάσεις και πρωτοβουλίες προκειμένου «να μας διασώσουν» (έστω και σε αντίθεση με τις σχετικές ρυθμίσεις της Συνθήκης). 

Στην Ελλάδα ωστόσο δεν γίνεται ούτε καν σοβαρή συζήτηση για όλες αυτές τις πτυχές (με ορισμένες εξαιρέσεις βεβαίως, όπως λ.χ. η συμβολή του Κ. Σημίτη, η νέα έκδοση του βιβλίου του οποίου- «Η Κρίση»- καλύπτει τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις και προβληματισμούς). Ωστόσο, αυτό που ακόμη περισσότερο εντυπωσιάζει είναι η απουσία οποιασδήποτε εμφανούς πρωτοβουλίας, τόσο από πλευράς Ελλάδας, όσο και των υπολοίπων «προβληματικών κρατών-μελών» στο πλαίσιο της Ένωσης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και την υπέρβαση των προβλημάτων. Η οικονομική κρίση αποκάλυψε ή ανέδειξε μια σειρά από ελλείμματα, δυσλειτουργίες, αδυναμίες του συστήματος πολιτικής και, κυρίως, οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γαλλία και ορισμένες άλλες μεγαλύτερες χώρες διατυπώνουν προτάσεις, ιδέες, σχέδια για την κάλυψη των «ελλειμμάτων» αυτών. Κάποιες από τις ιδέες/σχέδια αυτά θα προχωρήσουν, κάποιες βεβαίως όχι. Αυτό που απουσιάζει εντελώς είναι οι προτάσεις/ιδέες/σχέδια/πρωτοβουλίες των μικρότερων χωρών-μελών (όπως φυσικά και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία όμως βρίσκεται στο τέλος της τρέχουσας πενταετούς θητείας της). Μήπως όμως είναι καιρός η Ελλάδα και άλλες «συγγενείς» χώρες να κινητοποιηθούν περισσότερο; Η συγκυρία και οι συνθήκες προσφέρουν ενδιαφέρουσες ευκαιρίες... 

Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ. 

ΤΑ ΝΕΑ, Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009